به نقل از «جماران»

ادامه بحران کوزوو

تاریخ انتشار: ۴ مهر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۷۶۰۶۴۴

به گزارش جماران، یورونیوز در گزارشی به بحران کوزوو پرداخت و نوشت: پس از اینکه روز یکشنبه ۲۴ سپتامبر، حدود ۳۰ نفر از شهروندان تا دندان مسلح صرب‌تبار، در یک صومعه ارتدوکس در شمال کوزوو، سنگر گرفتند و درگیری یک‌روزه آن‌ها با پلیس منجر به کشته شدن یک افسر و سه مهاجم شد؛ تنش‌ها بین صربستان و کوزوو دوباره شعله‌ور شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

درگیری روز یکشنبه یکی از بدترین درگیری‌ها از زمان اعلام استقلال کوزوو از صربستان در سال ۲۰۰۸ بود. این درگیری در حالی رخ می‌دهد که اتحادیه اروپا و ایالات متحده برای میانجیگری و نهایی کردن مذاکرات چند ساله خود برای عادی سازی روابط بین این دو کشور در منطقه بالکان تلاش می‌کنند.

آنچه که کشورهای غربی را نگران می‌کند این است که مبادا جنگ سال‌های ۱۹۹۸-۱۹۹۹ در کوزوو مجددا تکرار شود. بر اثر جنگ در آن سال‌ها، بیش از ۱۰ هزار نفر جان خود را از دست دادند و بیش از یک میلیون نفر نیز بی‌خانمان شدند.

آلبین کورتی نخست‌وزیر کوزوو، صربستان را به فرستادن این مهاجمان به کوزوو متهم کرد. در پاسخ، الکساندر ووچیچ، رئیس‌جمهوری صربستان این موضوع را رد کرد و گفت که این افراد در حقیقت همان صرب‌تبار‌های کوزوو هستند که از  «دهشت [آلبین] کورتی» به ستوه آمده‌اند.

 

چرا صربستان و کوزوو با هم اختلاف دارند؟

کوزوو یک سرزمین عمدتا آلبانیایی‌تبار است که پیش از اعلام استقلال، بخشی از صربستان بود. دولت صربستان تا کنون از به رسمیت شناختن کوزوو به عنوان یک کشور جدید امتناع کرده است، هر چند که شاید تفاوتی در اصل ماجرا هم نداشته باشد؛ چرا که صربستان به طور رسمی هیچ کنترلی بر کوزوو ندارد.

حدود ۱۰۰ کشور از جمله ایالات متحده و اکثر کشورهای غربی استقلال کوزوو را به رسمیت شناخته‌اند. در طرف دیگر، روسیه، چین و پنج کشور اتحادیه اروپا در کنار صربستان قرار دارند. همین بن‌بست باعث شده تا پس از فروپاشی خونین یوگسلاوی سابق در دهه ۱۹۹۰ میلادی، تنش‌ها در منطقه بالکان همچنان پابرجا باقی بماند.

 

ریشه‌های این درگیری به چه زمانی باز می‌گردد؟

مناقشه بر سر کوزوو قدمتی چند صد ساله دارد. این منطقه برای مردم صرب‌تبار هم به لحاظ مذهبی و هم به لحاظ ارزش‌های ملی‌گرایانه، مهم قلمداد می‌شود.

تعداد زیادی صومعه قرون وسطایی متعلق به مسیحیان ارتدوکس صرب در کوزوو وجود دارد که به لحاظ مذهبی برای صرب‌تبارها محترم است. از نگاه ملی‌گرایانه نیز باید اشاره کرد که ناسیونالیست‌های صرب‌تبار نبرد سال ۱۳۸۹ میلادی با ترک‌های عثمانی در آنجا را نمادی از مبارزه ملی خود برای استقلال می‌دانند.

در همین حال، اکثریت آلبانیایی‌تبار‌های کوزوو که اغلب مسلمان هستند، کوزوو را کشور خود می‌دانند و صربستان را به اشغال آن و سرکوب ده‌ها ساله مردم متهم می‌کنند.

شورشیان آلبانیایی‌تبار در سال ۱۹۹۸ قیام کردند تا کشور را از سلطه صرب‌ها خلاص کنند. پاسخ وحشیانه بلگراد باعث مداخله ناتو در سال ۱۹۹۹ شد و صربستان را مجبور کردند که از آن جا خارج شود و کنترل منطقه را به نیروهای بین‌المللی حافظ صلح واگذار کند. هنوز هم حدود ۴۵۰۰ نیروی حافظ صلح در کوزوو مستقر هستند.

در حال حاضر کوزوو کشوری فقیر با حدود یک میلیون و ۷۰۰ هزار نفر جمعیت با صنعتی کوچک است که جنایت و فساد در آن بیداد می‌کند.

 

آیا تنش ها در حال حاضر خیلی وخیم است؟

می‌توان گفت که بین دولت کوزوو و ساکنان صرب‌تبار شمال کوزوو - که روابط نزدیکی با بلگراد (پایتخت صربستان) دارند - نوعی تنش‌ دائمی وجود دارد.

هم‌اکنون شهر میترویتسا در شمال کوزوو عملا به دو بخش آلبانیایی‌تبارها و صرب‌تبارها تقسیم شده و دو طرف به ندرت با هم معاشرت دارند. در جنوب کوزوو هم مناطق کوچکی وجود دارند که پذیرای جمعیت صرب‌تبار است.

تلاش‌های دولت کوزوو برای اعمال کنترل‌های بیشتر در شمال کشور معمولاً با مقاومت صرب‌تبارها روبرو می‌شود، به گونه‌ای که وضعیت در ماه‌های اول سال جاری میلادی وخیم‌تر شد. در آن زمان، صرب‌‌تبارهای شمال کوزوو از شرکت در انتخابات محلی در شمال امتناع و آن را تحریم کردند.

صرب‌تبارهای شمال کوزوو به این هم بسنده نکرده و پس از مشخص شدن نتیجه انتخابات، سعی کردند تا از ورود شهرداران تازه منتخب آلبانیایی‌تبار به دفاتر کارشان جلوگیری کنند. در این درگیری‌، حدود ۳۰ صلح‌بان ناتو و بیش از ۵۰ معترض صرب زخمی شدند.

 

آیا این موضوع می‌تواند ارتباطی با روسیه و جنگ در اوکراین داشته باشد؟

قبل از اینکه تانک‌های روسی سال گذشته میلادی وارد خاک اوکراین شوند؛ ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهوری روسیه از مثال تجزیه یوگسلاوی برای توجیه حمله خود به اوکراین استفاده کرد.

پوتین که سربازانش شبه جزیره کریمه را به طور غیرقانونی در سال ۲۰۱۴ از اوکراین گرفته و آن را ضمیمه خاک روسیه کردند، بارها استدلال آورده است که بمباران صربستان توسط ناتو در سال ۱۹۹۹ و به رسمیت شناختن کوزوو توسط غرب این سابقه را ایجاد کرده است که این امر مسبوق به سابقه بوده و روسیه اجازه داشته که در  شبه جزیره استراتژیک کریمه در دریای سیاه مداخله نظامی داشته باشد.

مقامات غربی استدلال پوتین را به شدت رد کرده‌اند و می‌گویند که مداخله ناتو در کوزوو به دلیل کشتار دسته جمعی و سایر جنایات جنگی سربازان صرب علیه آلبانیایی‌‌تبارها انجام شده است. در نتیجه قیاس این مورد با اوکراین موضوعیت ندارد.

در غرب این نگرانی وجود دارد که روسیه، از طریق متحد خود صربستان، تلاش کند بالکان را بی‌ثبات کند و توجهات را از تجاوزات خود دراوکراین به بالکان منحرف کند.

 

برای حل و فصل اختلاف چه اقداماتی انجام شده است؟

تلاش‌های مستمر بین‌المللی زیادی برای یافتن زمینه‌های مشترک بین این دو دشمن صورت گرفته است، اما تاکنون هیچکدام منجر به توافق جامعی نشده است.

مقامات اتحادیه اروپا و ایالات متحده از سال ۲۰۱۲ مذاکراتی را که برای عادی‌سازی روابط میان صربستان و کوزوو میانجیگری کرده‌اند. این مذاکرات در برخی زمینه‌ها مانند آزادی ترددها بدون ایست بازرسی و استقرار نیروهای پلیس چند قومیتی در کوزوو به نتیجه رسیده است.

 با این حال، وقتی که صرب‌تبارهای شمال کوزوو سال گذشته میلادی در اعتراض به تصمیم پریشتینا (پایتخت کوزوو) مبنی بر ممنوعیت تردد خودروهای پلاک شده صربستان در شمال کوزوو به خیابان آمدند، تشکیل نیروهای پلیس چند قومیتی در کوزوو هم بی سرانجام ماند.

پس از فشارهای بین‌المللی، آلبین کورتی، نخست وزیر کوزوو این فرمان را به حالت تعلیق درآورد ولی باز هم باعث نشد که صرب‌تبارها از نهادهای کوزوو تبعیت کنند.

علاوه بر اینکه یافتن راه حل برای پایان دادن به این خشونت‌ها دارای پیچیدگی‌های خاص خود است؛ هم در کوزوو و هم در صربستان، رهبران ملی‌گرا بر سر کار هستند و همین موضوع شرایط را سخت‌تر کرده است.

کورتی اغلب از سوی میانجی‌گر‌های بین‌المللی متهم است که اقداماتی انجام میدهد که باعث ایجاد تنش‌های غیرضروری می‌شود.

از آن طرف، ووچیچ هم یک ملی‌گرای افراطی است که تاکید دارد که صربستان هرگز کوزوو را به رسمیت نخواهد شناخت. وی اصرار دارد که رسیدن به هرگونه توافق احتمالی مستلزم اعطای سطحی از استقلال به صرب‌تبار‌ها در شمال کوزوو است. در واقع ووچیچ به طور ضمنی به از دست دادن کنترل  کوزوو اذعان دارد، اما در عین حال می‌گوید که این کشور تا زمانی که چیزی به دست نیاورد، به دنبال حل و فصل موضوع نخواهد بود.

 

در آینده چه مسیری پیش‌رو است؟

مقامات بین‌المللی هنوز هم امیدوارند کوزوو و صربستان بتوانند به توافقی دست یابند که به موجب آن دست‌کم کوزوو بتواند در سازمان ملل متحد صاحب کرسی شود - بدون اینکه نیاز باشد صربستان آن را به طور صریح به عنوان یک کشور مستقل به رسمیت بشناسد. 

علاوه بر این، هر دو کشور اگر بخواهند در مسیر عضویت در اتحادیه اروپا پیش بروند، باید روابط خود را عادی کنند.

عدم موفقیت در مذاکرات با میانجیگری اتحادیه اروپا به معنای بی‌ثباتی طولانی مدت، سقوط اقتصادی و پتانسیل دائمی برای درگیری خواهد بود. 

در نهایت باید گفت که هرگونه مداخله نظامی صربستان در کوزوو به معنای درگیری با نیروهای حافظ صلح ناتو در آنجا خواهد بود و صربستان بعید است که وارد کوزوو شود، مگر اینکه نوعی حمایت روسیه را به دست آورد.

 

منبع: جماران

کلیدواژه: انتخابات مجلس لیگ برتر بازی های آسیایی هانگژو بحران کوزوو انتخابات مجلس لیگ برتر بازی های آسیایی هانگژو آلبانیایی تبار اتحادیه اروپا شمال کوزوو صرب تبارها بین المللی صرب تبار تنش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamaran.news دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جماران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۷۶۰۶۴۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

◄ فرصت ایران و امارات برای دستیابی به بازارهای شمال و جنوب و رونق ترانزیت

تین نیوز

وزیر راه و شهرسازی و رئیس کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی ایران و امارات گفت: کشورهای ایران و امارات نقشی برجسته در مسیر کریدور شمال جنوب دارند و با تصمیمات راهبردی می توانند نقش بی بدیلی را در دستیابی به بازارهای شمال و جنوب برای خود رقم بزنند.

به گزارش تین نیوز به نقل از وزارت راه و شهرسازی، مهرداد بذرپاش وزیر راه و شهرسازی و رئیس کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی ایران و امارات در نشست این کمیسیون که صبح امروز چهارشنبه ۱۲ اردیبهشت ماه در ابوظبی برگزار شد، با ابراز خرسندی از برگزاری این نشست بعد از ۱۰ سال گفت: امیدواریم که این نشست سرآغازی بر رشد روابط اقتصادی دو کشور باشد.

بذرپاش با بیان این که سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر توسعه روابط با کشورهای همسایه است، گفت: کشور امارات در این سیاست نقش ویژه و برجسته ای دارد.

وی در ادامه با اشاره به حجم مبادلات تجاری بیش از ۲۷ میلیارد دلاری ایران و امارات، توضیح داد: این که امارات در رتبه دوم شرکای تجاری ایران قرار دارد، امارات را به یک شریک راهبردی برای جمهوری اسلامی ایران تبدیل کرده است.

بذرپاش ادامه داد: از این رو ایران به رغم سنگ اندازی های بدخواهان، هیچ محدودیتی را برای گسترش روابط دو کشور و توسعه تجارت مشترک قائل نیست.

وزیر راه و شهرسازی در ادامه توضیح داد: کشورهای ایران و امارات نقشی برجسته در مسیر کریدور شمال جنوب دارند و با تصمیمات راهبردی می توانند نقش بی بدیلی را در دستیابی به بازارهای شمال و جنوب برای خود رقم بزنند.

بذرپاش ادامه داد: دسترسی به بازارهای روسیه و کشورهای آسیای میانه از طریق ایران و بالعکس دسترسی به بازارهای جنوب می تواند فرصت بسیار خوبی را برای توسعه روابط ترانزیتی بین دو کشور ایجاد کند.

به گفته وزیر راه و شهرسازی، موضوع بعدی توانمندی های جمهوری اسلامی ایران و شرکت های دانش بنیان در فناوری های نو و به ویژه در زمینه هوش مصنوعی است که می تواند زمینه ای مهم برای همکاری بین دو کشور باشد.

وزیر راه و شهرسازی در ادامه با اشاره به این که در سال گذشته تجارت بین دو کشور ۲۷ میلیارد دلار بود و بعد از چین، بزرگ ترین شریک تجاری ما کشور امارات است، گفت: امارات نقش به سزایی به عنوان مقصد صادراتی کالاهای ما دارد و به همین دلیل فراهم سازی زیرساخت های توسعه تجارت، هم در بخش تعرفه و هم در بخش حمل و نقل بسیار مهم است.

بذرپاش ادامه داد: در حال حاضر حمل کالا بر اساس رویه کنوانسیون تیر از مبدا امارات متحده عربی به مقصد ترکیه از طریق بندر شهید باهنر و گمرک خروجی بازرگان با هدف اجرایی سازی این کنوانسیون از طریق گمرکات دریایی و توسعه ترانزیت دو کشور در جریان است.

وی با اشاره به ضرورت رفع محدودیت های ایجاد شده در بازرسی ها و ترخیص کالاها، به ویژه کالاهای فاسدشدنی و قرنطینه ای و تسهیل تشریفات اداری و بندری و لجستیکی در بنادر، گفت: باید در راستای کاهش این تشریفات غیرضروری که باعث افزایش صادرات بین دو کشور و کاهش هزینه های این امر می شود، گام برداشت.

وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: در حوزه فعالیت های هوایی و شرکت های هواپیمایی پرواز حدود ۳۲۰ پرواز در هفته، گواه حجم فعالیت های اقتصادی و گردشگری بین دو کشور است و امیدواریم در حوزه فعالیت های بندری و جاده ای نیز هر چه سریع تر به افق های تعریف شده دسترسی پیدا کنیم.

رئیس کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی ایران و امارات تاکید کرد: موضوع رفع مشکلات بانکی از جمله افتتاح حساب برای اشخاص حقیقی و تجار ایرانی و تسهیل خدمات بانکی نیز که بر سر راه فعالین تجاری و اقتصادی دو کشور قرار دارد، باید یکی از زمینه های مورد بحث طرفین باشد.

وی گفت: در نشست های کارشناسی و مقدماتی نیز هیئت ایرانی و اماراتی توافقات خوبی بین طرف ها و شرکت ها و بخش های دولتی ایجاد شده است.

بذرپاش همچنین در خاتمه با تاکید بر ضرورت توسعه همکاری های بخش انرژی بین دو کشور گفت: پیش تر نیز همکاری ها در زمینه انرژی مورد تاکید قرار داشت و در این اجلاس نیز به عنوان یکی از اهداف مهم تعیین شده که نیازمند تصمیماتی جدی در این بخش است.

به گفته بذرپاش، فعالیت بین اتاق های بازرگانی دو کشور و نیز ایجاد صندوق ضمانت با مشارکت دو طرف از دیگر موضوعات مطرح شده بین دو کشور بود.

بذرپاش ادامه داد: مجموعاً با همه فشارهایی که کشور آمریکا ایجاد کرده که کشورهای منطقه و به ویژه کشور امارات رابطه خود را با ایران کاهش دهد، مانعی برای توسعه همکاری ها وجود ندارد و امیدواریم بعد از این نشست کمیسیون مشترک، سال آینده سال متفاوتی در حجم فعالیت های دو کشور باشد.

رئیس کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی ایران و امارات همچنین در خصوص توسعه بخش ترانزیت بین دو کشور، توضیح داد: موضوع ترانزیت دریایی و جاده ای و ریلی باید هم زمان رخ دهد و کلان پروژه ایران راه که در کشور این روزها در دستور دولت است، در کنار تکمیل مسیرهای شمال و جنوب در حوزه زیرساخت و تسهیل نرم افزارهای ترانزیتی موجب شد در سال گذشته رشد قابل توجهی در زمینه ترانزیت داشته باشیم.

وی افزود: زمینه های توسعه همکاری بندری نیز موضوع دیگر مطرح شده در این نشست بود و توافقات اولیه خوبی در این زمینه صورت گرفت و از سوی طرف اماراتی برای سرمایه گذاری در بنادری مانند چابهار اعلام آمادگی شد.

بذرپاش با اشاره به به کارگیری همه ظرفیت ها برای راه اندازی مسیر چابهار زاهدان و توسعه بندر چابهار، گفت: با این مهم می توانیم ظرفیت ترانزیتی عظیمی را در شرق کشور ایجاد کنیم که یکی از استفاده کننده های آن برای انتقال کالا به شمال و بالعکس به جنوب کشور امارات خواهد بود.

رئیس کمیسیون مشترک همکاری های اقتصادی ایران و امارات همچنین در خاتمه در خصوص پیش بینی میزان تجارت دو کشور در سال پیش رو، اظهار کرد: ۲۷ میلیارد دلار تجارت بین دو کشور عدد کمی نیست و امارات بعد از چین بزرگ ترین شریک تجاری ایران است، اما با فعالیت این کمیسیون و با عزمی که در ۲ کشور وجود دارد پیش بینی می شود که این عدد در سال آینده به ۳۰ میلیارد دلار برسد.

آخرین اخبار حمل و نقل را در پربیننده ترین شبکه خبری این حوزه بخوانید